"Mijn ambities lagen in de sportwereld, ik droomde ervan om in het buitenland sportstages en -kampen te begeleiden. Ik studeerde namelijk ‘lichamelijke opvoeding en sport’ in Ieper. Tijdens mijn studies kon je me vaak terugvinden als sportbegeleider bij de gymnastiekclub in Vlamertinge en tal van kindersportkampen. Maar een knieblessure en -operatie beslisten daar anders over… Sporten op professioneel vlak zat er jammer genoeg niet meer in. Ik begon mijn revalidatie die meer dan 1 jaar duurde.
Ik was even de kluts kwijt en zocht mijn nieuw doel. Ik kwam uit op verpleegkunde. Dit knelpuntberoep sprak me aan en gaf me voldoende werkzekerheden. Zo startte ik mijn opleiding ‘verpleegkunde’ bij IC Dien Roeselare. In het begin was ik wat afwachtend. Zorg dragen zat al in me maar niet op dit niveau. Ik voelde me wat onzeker maar tijdens mijn opleiding en stages kon ik geleidelijk aan groeien.
Ik studeerde af als geriatrisch verpleegkunde op 31.01.2017 en startte enkele dagen later bij Home Vrijzicht. Home Vrijzicht was niet nieuw voor mij. Toeval of niet… Mijn allereerste en laatste stage gebeurde in Elverdinge. De goede en leuke ervaringen overtuigden me hier te solliciteren.
Intussen zijn we 6 jaar ver en legden al samen een mooie weg af. Ik vind mijn job zalig om te doen! Niet alleen de verpleegkundige taken maar het totaalpakket aan zorg voor onze bewoner spreekt me enorm aan. Ik voel me goed omringd en kan terugvallen op een topteam. We hebben een open communicatie en groot respect naar elkaar toe. Met de nodige professionaliteit, ervaring en kennis werken we goed samen om de bewoner de beste zorg op maat te bieden. We hebben het geluk te kunnen rekenen op vele referenten en experts in huis. Elkaar inspireren, triggeren, helpen meedenken en meenemen in het verhaal, dat is toch zo waardevol! Even op verhaal komen, ventileren en evengoed in een deuk liggen van het lachen. We delen lief en leed.
Voor een ander kan dit misschien wat vreemd klinken maar ik voel me enorm aangetrokken tot palliatieve zorg. Van dichtbij heb ik dit mogen ervaren. Mijn grootmoeder verbleef even op de palliatieve eenheid van het ziekenhuis. Samen mocht ik er met het team haar verzorgen en bijstaan. Dat gaf me zoveel warmte en troost om dit te kunnen doen voor haar. We hebben op een waardige manier afscheid kunnen nemen. Dit is me altijd bijgebleven.
Zo wil ik er ook zijn voor onze bewoners. Hen de beste kwaliteit zorg te kunnen geven tot op het einde van hun leven. Je kan als verpleegkundige zoveel betekenen voor de bewoner als familie. Het zit vaak in kleine dingen. Denk maar aan wondzorg, het samen realiseren van een oplossing bij een specifieke zorgvraag en zoveel meer.
Mijn droom is de brugopleiding naar verpleegkundige A1 te kunnen volmaken. We zien wel wat de toekomst ons brengt.
Naast mijn fulltime job besteed ik veel tijd en liefde aan onze kroost. Samen met mijn echtgenoot Maarten en onze 2 schatten, Emilia en Annalou genieten we van het leven. Mijn eerste liefde, de sport blijft nooit veraf. Ik hou van wandelen, fitnessen, bootcamp, enz. Alles blijft op een lucratieve manier natuurlijk (lacht).
Wist-je-dat ik mij inschreef voor de Fitbonus, een initiatief van de Vlaamse overheid? Via het werk konden we intekenen op dit traject. Samen met een veertiental collega’s gaan we voluit voor deze uitdaging. Tijdens het traject van 9 maand gaan we op weg naar een gezonder, veerkrachtiger leven in balans (fysiek – mentaal en sociaal). Ik ben benieuwd en kijk er naar uit.”
Agnita Bertier, verpleegkundige
Benieuwd naar meer verhalen? Hou onze Facebookpagina in de gaten. Op woensdag verschijnt een nieuw verhaal.