“Zie je dat kader daar? Dat is de kerk in De Klytte.  Ik ben daar opgegroeid en naar school geweest.  Toen ik mijn man, Germain leerde kennen, verhuisden we naar Dranouter.  We woonden en werkten er samen op de boerderij van z’n ouders.  Na een ruim aantal jaren beslisten we om ermee op te houden en verkochten de boerderij.  Nooit gedacht dat de boerderij later zou omgedoopt worden tot het restaurant, ‘In de Wulf’ van chef Kobe Desraumaults... 

We verhuisden naar een rijwoning, bij mijn schoonzus, op de ‘platse’, net achter de kerk van Dranouter.  Mijn man ging werken in de transportsector.  Zelf stond ik aan de afwas in de feestzaal ‘De Scherpenberg’. 

We waren gelukkig samen.  Het verlies van mijn man kwam hard aan.  Ik ben altijd alleen gebleven.  Zestien jaar lang heb ik voor mijn schoonzus blijven zorgen!  En wat later voor een tante en nonkel van mijn man!  Ja, ik heb gezorgd voor deze mensen tot ze hun ogen sloten bij wijze van spreken…  Ik weet wat zorgen voor iemand betekent.