“Mijn schoonvader heeft hier enkele jaren gewoond. Toen mijn mama naar het woonzorgcentrum moest, was de keuze voor Home Vrijzicht snel gemaakt. We wisten dat het hier goed was.
Mijn mama, Rosette, heeft de ziekte van Parkinson. Het lukte niet meer om thuis te wonen. Na een ziekenhuisopname verbleef ze eerst nog een tijdje in revalidatiecentrum Ter Duinen in Nieuwpoort.
Het was geen gemakkelijke stap. Ze is altijd een zeer zelfstandige vrouw geweest. Ze had een kapsalon thuis in Dikkebus. Mijn papa had een garage en mama hielp hem met de administratie. Ze maakten geregeld een reisje samen. Naar de champagnestreek of zo. In 2015 overleed papa. Mama is zo lang mogelijk thuis blijven wonen.
Het geeft me een gerust gevoel als ik zie hoe de medewerkers hier hun uiterste best doen om het de bewoners naar hun zin te maken. Mama heeft zich er ondertussen ook mee verzoend. Ze leest de krant en ze kijkt televisie. Af en toe neemt ze aan een activiteit deel, maar ze is ook graag alleen.
Mijn broer Marnick, mijn schoonzus, de kleinkinderen en mijn man en ik komen regelmatig op bezoek. Daar kan ze echt van genieten. Mijn mama woont hier ondertussen bijna drie jaar. Ze heeft covid-19 gehad, maar ze was er niet echt ziek van. Mijn schoonvader is in december 2020 overleden. We hadden het al een tijdje zien aankomen. Hij sliep veel, hij was op. Toch komt een overlijden altijd onverwacht.
Als dochter vind ik het belangrijk om goed op de hoogte gehouden te worden. Die communicatie vind ik een troef van Home Vrijzicht. Ik kan hier altijd met mijn vragen terecht.
Het was allemaal nieuw voor mij in het begin. Ik wist niets van de ouderenzorg in een woonzorgcentrum af. Wat je in het nieuws hoort, is niet altijd zo positief. Maar nu ik de realiteit in Home Vrijzicht ken, denk ik daar toch anders over. Het gaat om meer dan mensen wassen en eten geven. Het gaat om de kwaliteit van leven. De nieuw aangelegde tuin en het terras bijvoorbeeld, die zijn een grote meerwaarde voor bewoners en hun familie. Ook de vijfdaagse uitstap naar Westouter is een erg mooi initiatief. Mijn mama is één dag meegereisd en ze heeft er enorm van genoten.
Ik voel me zeer dankbaar tegenover alle medewerkers en vrijwilligers hier. Ze hebben zo’n goede band met de bewoners. Echt waar, hoedje af voor zoveel inzet!”
Carmen Vandermarliere, dochter Rosette Dumortier
Volg de verhalen op onze Facebookpagina.
