“Tien jaar lang verzorgde ik de boekhouding in combinatie met het onthaal. Beide functies combineerde ik met plezier. Maar steeds meer bleef ik op mijn honger. Ik was toe aan een nieuwe uitdaging. Ik liet dit weten aan mijn leidinggevende. Na een tijd kruiste een nieuwe kans mijn pad. Dankzij de samenwerking met WZC Sint-Bernardus in De Panne mocht ik de boekhouding inruilen voor de personeelsadministratie. Daarnaast mag ik sinds vorig jaar 25% van mijn werktijd besteden aan communicatie.
Vooral die nieuwe communicatiefunctie geeft me zoveel energie! Ik maakte al deel uit van de werkgroep Facebook en ik had met enkele collega’s al opleidingen gevolgd bij Zorgcommunicatie.be. Het is zo belangrijk om als woonzorgcentrum goed te communiceren: als medewerkers onder elkaar en met de bewoners en hun familie.
Ook voor het aantrekken van nieuwe medewerkers is professionele communicatie van het grootste belang. Op zaterdag 19 november organiseren we voor de tweede keer een Jobdag. Wie interesse heeft, kan ter plekke kijken en ervaren hoe we hier werken. Home Vrijzicht heeft veel troeven: de collegialiteit, de doorgroeimogelijkheden, de kleinschalige kringwerking met aandacht voor de kwaliteit van wonen en leven van de bewoners, onze expertise op het vlak van dementie enzovoort.
De coronatijd was moeilijk voor alle collega’s. Tegelijk was de solidariteit hartverwarmend. Sinds enige tijd komen we weer vaker samen. Elke maand hebben we een gezellig lunchmoment. Dan komt een foodtruck langs met hamburgers of pizza. En onlangs mochten we weer samen met de kinderen van de medewerkers het Sint-Maartensfeest vieren. Ik speelde Zwarte Miet.
Er bestaan veel misverstanden over de ouderenzorg. Door op Facebook verhalen van bewoners, familieleden, medewerkers en vrijwilligers te delen, willen we die beeldvorming bijsturen. Ook de reeks met hondje Messi toont het dagelijkse leven hier. Veel mensen reageren op deze verhalen, omdat ze zich erin herkennen of omdat ze zich verbonden voelen met Home Vrijzicht.
Achter de schermen bereiden we een nieuwe website voor. Die gaat nog deze maand online. Ook daar vind je verhalen en getuigenissen van hoe het is om te leven en te werken in Home Vrijzicht.
Ik fiets elke dag van Poperinge naar Elverdinge en elke week loop ik vijf kilometer. Ook mijn zonen Thomas (15) en Xander (12) zijn sportief. Ik ben een typische voetbalmama: veel was en veel vervoer naar trainingen en wedstrijden. Maar ik maak ook tijd voor mezelf en mijn man Gregory. We zijn samen actief in het amateurtoneel Koninklijke Rederijkerskamer Langhoirs Victorinen. Hij als acteur of regisseur, ik achter de schermen. Het is heerlijk om samen met een hele ploeg aan een productie te werken.
Maar mijn hart klopt voor de zorg. Dat is zo van kinds af aan. Mijn zus Inge is geboren met een open rug. Ze maakt het prima nu, maar als kind heeft ze vele operaties gehad. Mijn mama heeft toen haar job opgezegd en mijn papa heeft voor twee gewerkt. Zorgen voor elkaar was altijd een evidentie in ons gezin. En dat blijft zo tot vandaag. Tijdens corona schreven Gregory en ik elke week een brief aan onze drie oma’s. Dat vonden zij heerlijk, maar wij evenzeer. We kunnen zoveel betekenen voor elkaar.”
Els Lobelle, medewerker HR en communicatie
Volg onze verhalen via onze Facebookpagina.
