“Ik hou van het leven en probeer uit elke dag iets positiefs te halen. Dat is en blijft mijn motto! Ja, ik mag het vaak van bewoners als collega’s horen. ‘We hoorden je al (lacht), we zijn blij dat je er bent!’ Schitterend toch niet?
Van kinds af aan ben ik gepassioneerd voor ‘het zorgen voor’. Voor mijn poppen toen ik klein was, voor mijn bobonne toen ik iets ouder werd. Na school ging ik steevast bij haar langs om haar te helpen bij de maaltijd en om haar te verzorgen. Toen ze ziek werd, mocht ze dagelijks een bezoekje van mij verwachten in het ziekenhuis. De band die we samen hadden, dat was onbeschrijfelijk!
Tijdens mijn secundair volgde ik de richting ‘zorg’ maar koos in mijn laatste jaar voor ‘haarzorg’. Op vandaag begrijp ik niet goed wat me toen bezielde om die keuze te maken. Maar de kennis en ervaring uit die richting kwam me eigenlijk al goed van pas. In het woonzorgcentrum is het voorkomen van onze bewoners een belangrijk onderdeel van de zorg. Zo kon ik Anna op de dag van haar huwelijksverjaardag nog completer maken toen ik haar haar mocht verzorgen. Ze was zo trots en glunderde, daar doe je het voor!
Na mijn studies kwam in terecht in de interieurzorg bij Home Vrijzicht. Ik mocht er een collega vervangen. Toen de vervanging ten einde liep, vroeg men mij of ik geen zin had om in de Regenboog tijdelijk bij te springen? Bewoners met een specifieke zorgvraag of dementie kunnen er overdag terecht. Daar krijgen ze extra aandacht en activiteiten in een huiselijke en rustige omgeving. Dit lag mij en ging op deze vraag in. Ik vond er meteen mijn draai.
De zorg bleef mij triggeren. Ik wou groeien, mij hierin verdiepen en technieken onder de knie krijgen. Zo startte ik de opleiding ‘verpleegkunde’ aan Vives. Noodgedwongen moest ik na 1 jaar deze studies stopzetten. De combinatie van de studies, uit gaan werken en de steeds zwaardere zorg voor mijn bobonne werden mij te veel.
Toch bleef dit idee ergens sluimeren. Toen ik een collega uit de Regenboog tegen kwam, vroeg ze mij of ik niet terug kwam naar de Regenboog? Ik had ondertussen al gewerkt in de privé maar dit lag mij totaal niet. Het gebrek aan respect, het commerciële was totaal mijn ding niet! De zorg daarentegen wel…
Sinds 2 jaar werk ik terug bij Home Vrijzicht. Ik had er steeds goede herinneringen aan over gehouden en een goed gevoel bij de visie en sfeer van het huis. Dus was de beslissing snel gemaakt. Ondertussen volg ik via CVO Miras Ieper de opleiding tot ‘zorgkundige’. Een dag in de week volg ik les, de andere dagen ben ik aan het werk of op stage. Een paar jaar terug was het misschien niet het ideale moment, was ik misschien nog niet klaar. Maar nu is het ideaal. De combinatie lukt me aardig. Ik bloeide volledig open en ben blij met mijn keuze! De zorg is het beste wat me kon overkomen!
Elke dag kom ik met een brede glimlach naar het werk. Wanneer ik een vrije dag heb, voel ik me onrustig en kijk ik er naar uit om terug tussen de bewoners te zijn. Iets voor hen kunnen betekenen is zo waardevol voor mij. Of ik ooit mij verder bijschool tot verpleegkundige, wie weet. We zien wel wat de toekomst brengt.”
Fran Lerminez, zorgkundige in opleiding
Benieuwd naar meer verhalen? Volg onze Facebookpagina.
