“Ik ben twee keer getrouwd en heb twee keer mijn man aan kanker verloren. Ik ben geboren in Frankrijk, dicht bij Calais. De liefde bracht me naar Poelkapelle. We kregen drie zonen. Maar op 42-jarige leeftijd overleed mijn eerste echtgenoot. Korte tijd later hertrouwde ik. Met mijn tweede man had ik ook een zoon, Franky. Hij had een handicap. De artsen zeiden dat Franky maar 25 jaar zou worden. Ik heb altijd goed voor hem gezorgd. Maar toen hij 25 jaar was, stierf hij aan een klaplong. In 2011 overleed mijn tweede echtgenoot,” vertelt Godeleine Cadet.
Haar zoon Eddy helpt af en toe met de juiste data. “Mijn moeder woont hier sinds mei 2017. Ze had eerder al een heupoperatie ondergaan en na een beroerte belandde ze weer in het ziekenhuis. De dokters overtuigden haar aan om naar een woonzorgcentrum te verhuizen. Het kwam totaal onverwacht.”
“Dat was een moeilijke periode,” bevestigt Godeleine. “Gelukkig kwamen Eddy en mijn andere zonen vaak langs. In het weekend kwam Eddy me dikwijls halen om iets te gaan eten. Met corona was dat niet meer mogelijk. Maar ondertussen ben ik hier op mijn gemak hoor. En het eten is hier ook lekker.”
“Na de beroerte zag het er nochtans niet goed uit,” vertelt Eddy. “Mama was er erg aan toe en de dokters vreesden het ergste. Ze heeft ook twee keer corona gehad. En ze heeft al het een en ander meegemaakt in haar leven. Maar ze heeft een sterk gestel.”
“Ik kijk veel tv,” zegt Godeleine. “Af en toe ga ik eens mee op een wandeling. Maar activiteiten zijn niks voor mij. Tenzij er een optreden is of als er eens een accordeonist komt spelen. Daar hou ik wel van! Maar ik verveel me niet hoor. En ik ben altijd blij als er bezoek komt.”
“Mama is hier goed omringd,” zegt Eddy. “Als er iets is, word ik altijd goed op de hoogte gehouden. Ze is ondertussen 88 jaar. Ik kom nog altijd vier keer per week op bezoek. Samen passeren we de tijd. Zo is het goed.”
Bewoner Godeleine Cadet en zoon Eddy Vanharcke
Volg de verhalen op onze Facebookpagina.
