“Ik ben altijd blij als ze me bellen. Echt waar. In juni ben ik met pensoen gegaan, maar ik heb me meteen gemeld als vrijwilliger. En als er handen te kort zijn in de logistiek of de poetsdienst, dan bellen ze me en dan spring ik met veel plezier in. ‘Je zou daar je bed moeten zetten,’ zegt mijn man wel eens voor de grap. Maar het klopt, ik voel me nog altijd innig verbonden met Home Vrijzicht.
Dat komt omdat ik er altijd veel kansen heb gekregen. Lang heb ik gedacht dat een leidinggevende functie te hoog gegrepen was voor mij. Maar ik kreeg de kans om opleidingen te volgen, ik kreeg vertrouwen en ik voelde me groeien. Uiteindelijk ben ik leidinggevende interieurzorg geworden.
Voor ik in Home Vrijzicht werkte, heb ik diverse jobs gehad: in een grootwarenhuis, in een ziekenhuis, in een school… Ik heb het allemaal graag gedaan, maar mijn topjob was toch in Home Vrijzicht. Ik ben mijn hart hier verloren. Je voelt zoveel dankbaarheid van de bewoners. Je moet hier werken om te weten hoe het is.
Wat ik cruciaal vind, is dat we echt tijd mogen maken voor een gesprek met een bewoner. De directie vindt dat belangrijk. Hoe druk het ook mag zijn – en de werkdruk in de zorg is echt wel hoog – toch staan de bewoners altijd op de eerste plaats. Zelf keek ik trouwens ook niet op een kwartier langer werken.
Het is een kwestie van geven en nemen. Ik herinner me het eerste jaar dat ik hier werkte. Mijn mama was op reis naar Spanje en overleed daar totaal onverwacht. Ik ben halsoverkop naar Spanje moeten reizen om alle papieren in orde te brengen. Ik heb toen erg veel begrip ervaren bij de directie en bij de collega’s. ‘Neem je tijd,’ zeiden ze me. Ik ben dat nooit vergeten. Ik voelde me zeer welkom hier.
Mijn laatste grote opdracht als leidinggevende interieurzorg was de omschakeling naar de kringwerking mee in goede banen leiden. Voor de medewerkers interieurzorg was dat een grote verandering. Ze hebben vandaag meer verantwoordelijkheden, maar ook meer mogelijkheden. Elke medewerker kan zijn eigen talenten ontplooien. Ik denk nu spontaan aan Cindy, die erg creatief is en de kerstversiering op zich heeft genomen. Mooi, toch?
Zelf haal ik vandaag veel voldoening uit mijn vrijwilligerswerk. In Home Vrijzicht hou ik mee het gloednieuwe buurtwinkeltje open en help ik soms met pannenkoeken bakken, de kerstmarkt voorbereiden enzovoort. Daarnaast ben ik al 30 jaar vrijwilliger voor het Rode Kruis in Poperinge: ik help met het ziekenvervoer en op de Rode Kruis-stand op evenementen of wedstrijden. Ik ben ook jarenlang vrijwillige ambulancier geweest. Ik heb in die functie veel verborgen miserie gezien, maar ook prachtige momenten beleefd. Zo herinner ik me hoe een vrouw in de ambulance beviel van een gezonde baby. Dat zijn gebeurtenissen om nooit te vergeten.”
Katrien Vlaminck
Volg de verhalen op onze Facebookpagina.
