“Zorg dragen voor anderen, heeft me altijd geboeid, het is als het ware mijn tweede natuur. Toen mijn man Freddy en ik pas getrouwd waren, heb ik een tijd als gezinshulp gewerkt. Later hield ik bij ons thuis kinderopvang. Freddy was al die jaren onderwijzer in Elverdinge. Toen hij met pensioen ging, ben ik gestopt met de kinderopvang en heb ik een vrijwilligerscursus palliatieve thuiszorg gevolgd.
Ik heb er zelf geen verklaring voor, maar ik zorg graag voor mensen die terminaal zijn. Stervensbegeleiding geeft me een soort van rust. Ik heb dat van mijn moeder, die vaak familieleden bijstond bij hun levenseinde. Mijn beide ouders heb ik bijgestaan, maar ook twee broers van mij. De ene heeft zijn laatste levensjaar bij ons thuis ingewoond, de andere zes maanden. Gelukkig steunde mijn man me, want zoiets doe je niet alleen.
Toen Home Vrijzicht een vrijwilliger zocht om in het weekend bij het ontbijt te helpen, heb ik zonder aarzelen ja gezegd. Ik doe dat ondertussen 15 jaar. Nog twee keer per maand, in afspraak met twee andere vrijwilligers, help ik van 8 uur tot rond 9.30 uur bewoners bij het ontbijt op hun kamer. Heb ik wat tijd over, dan steek ik graag een handje toe in de kringwerking.
Vorig jaar is mijn zus Anna naar hier verhuisd. Toen heb ik Home Vrijzicht op een andere manier leren kennen. Ik kwam elke dag op bezoek bij mijn zus. Haar man was gestorven en ze had dementie. Ik was bij haar toen ze stierf. Ze werd hier goed verzorgd. De medewerkers zijn vriendelijk. Echt waar, een dikke pluim voor iedereen!
Mijn vrijwilligerswerk in Home Vrijzicht en in de palliatieve thuiszorg betekent veel voor mij. Het geeft me kracht. Ik ben nu 76 jaar. Ik ben actief, ik ben gezond. Ik ben niet bang voor de dood. Ik heb ondertussen al veel mensen zien sterven. De meesten gaan rustig heen, als een kaars die uitdooft, zonder doodsstrijd. Dat stemt mij rustig. Ziek worden en pijn lijden, schrikt me meer af dan het sterven zelf.
Maar daar ben ik nog lang niet aan toe. Eerst wil ik nog volop van het leven genieten en van onze 5 kinderen, 18 kleinkinderen en 2 achterkleinkinderen. Er is er nog eentje op komst! Daar vind ik heel veel geluk in. Samen met mijn man maak ik ook graag een fietstocht. Verder doe ik het huishouden en ik leg suikerboontje, erwtjes, prei en fruit uit eigen tuin in. Er is altijd wel iets te doen.
Vrijwilligerswerk is ontzettend waardevol. Ik doe het voor de bewoners, maar ook voor mezelf! Telkens opnieuw geeft het een goed gevoel om anderen te kunnen helpen. Ook de medewerkers stellen het op prijs dat we een handje toesteken. Als vrijwilligers worden we in Home Vrijzicht op handen gedragen.”
Magda Vandenberghe
Volg de verhalen op onze Facebookpagina.
