“Ik groeide op in een kroostrijk gezin in Vlamertinge. Ik was de 3de in rij van 8 kinderen (lacht).
Al snel werd duidelijk dat ik voorbestemd was voor de vakschool. Ik leerde er de stiel van houtbewerking aan. Ik ben best trots op mijn werk als timmerman. Ik zorgde dat mijn werk altijd perfect in orde was. Heel mijn leven werkte ik trouwens op dezelfde werkplek, bij Hilère Tahon in Ieper. Het bedrijf ging later over naar de volgende generatie, ik bleef er steeds werken.
Tijdens een dansgelegenheid leerde ik een meisje uit Ieper kennen, Jeanine. Ze werd wat later mijn vrouw! We verhuisden naar Ieper en kregen een dochter, Dorette.
We waren bezige bijen en hielden van het leven! Zo gingen we alle kermissen in de buurt af om er te gaan dansen! We hielden van toneel. Bij ons huis onderhield ik een grote moestuin die ons van lekkere groenten voorzag. Elk weekend kon je ons aantreffen in het duivenlokaal ‘De Telegraaf’ in Ieper. Ik speelde er met de duiven. En mijn vrouw hielp er haar zus achter de toog. Dat waren mooie tijden! Ik herinner me nog goed mijn laatste vlucht met mijn 2 prijsduiven, 2 broers. Vanuit Clermont (Frankrijk) werden ze gelost. Ze kwamen als eerste en tweede aan.
Ik woon sinds begin 2023 in Home Vrijzicht. Het huis was me niet volledig onbekend want mijn vrouw heeft er 2 jaar lang gewoond. Ik kwam haar elke dag bezoeken tot ze stierf.
Nooit gedacht dat ik vijf jaar later ook hier zou komen wonen. Een hersenbloeding besliste hierover. Na mijn ziekenhuisopname probeerde ik nog even thuis te wonen maar dit lukte niet langer. Nergens beter dan thuis...
Ik word volgende maand 91 jaar. Wat moet ik mezelf nog wensen? Ik ben content hoe m’n leven is verlopen. Ik geniet nu vooral van kleine dingen.
Mijn dochter en kleinzoon wonen in de buurt van Brussel en komen geregeld op bezoek. Wist je dat mijn neef Roger en nicht Lucienne hier ook wonen? We zien elkaar geregeld in de kinezaal of in de cafetaria.
Daarnaast ben ik een fervente sportliefhebber. Voetbal, koers als snooker volg ik op tv.
Ik ben misschien niet meer zo goed te been maar ik prijs me gelukkig, ik heb een goed memorie!”
Maurice Deberdt, bewoner
Krijg je niet genoeg van deze verhalen? Check zeker onze Facebookpagina.
