“Ik weet nog hoe ik als kind altijd fantaseerde dat ik verpleegster was. Als ik de bedden hielp opmaken, stelde ik me voor dat het voor een patiënt was. Hielp ik de badkamer opruimen, dan waande ik me in een apotheek. Het ‘zorgen voor’ zit diep bij me ingebakken.
Later ging ik effectief verpleegkunde studeren. Ik koos voor psychiatrie als specialiteit. Het heeft me altijd geboeid te weten waarom mensen doen wat ze doen. Geen haar op mijn hoofd dat er toen aan dacht om voor de ouderenzorg te kiezen.
Ik had nochtans al stage gelopen in Home Vrijzicht. Ik was toen amper 17 jaar, maar ik herinner me nog de goede sfeer hier. Ik ben het jaar erop zelfs teruggekeerd voor een vakantiejob. Ook het jaar daarop was ik van plan om hier een vakantiejob te doen, maar op Folk Dranouter brak ik mijn enkel.
Met mijn diploma als psychiatrisch verpleegkundige werkte ik 7 jaar in PZ Heilige Familie in Kortrijk. Ik werkte vooral in de kinder- en jeugdpsychiatrie, maar ook met oudere mensen met een depressie. Ik heb er veel bijgeleerd.
Toen ik zelf moeder werd en onze zoon Thomas ASS bleek te hebben, zocht ik een betere balans tussen privé en werk. Ik probeerde het een tijdje als thuisverpleegkundige, maar dat was niets voor mij. Ik werk graag in een team.
In Home Vrijzicht kreeg ik de kans van mijn leven met de combinatie van verpleegkundige en stagebegeleidster. Na al die jaren voelde het meteen weer vertrouwd om hier te werken. Ik hou van de variatie in mijn werk. Ik maak ook de uurroosters op. Ik doe het allemaal even graag, ondertussen al 10 jaar.
In de psychiatrie heb ik geleerd om te luisteren naar en te praten met mensen die zich mentaal niet goed voelen. Veel bewoners maken een rouwproces door als ze naar een woonzorgcentrum verhuizen. Sommigen zijn ziek en zwaar zorgbehoevend, anderen voelen zich in het begin vooral angstig en onwennig. Ik ben zelf nogal een emo-mens en ik heb veel empathie.
Die empathie komt me ook van pas als stagebegeleidster. Toen ik zelf studeerde heb ik enkele minder leuke stages meegemaakt. Studenten worden soms ‘gebruikt’ voor de kleine werkjes. Ik heb mezelf gezworen om dat nooit te doen. Studenten krijgen in Home Vrijzicht alle kansen om te groeien. Ik laat ze ook kennismaken met de visie van Home Vrijzicht. We doen er alles aan opdat bewoners zich hier thuis zouden voelen. Bewoners kiezen bijvoorbeeld zelf wanneer ze opstaan en gaan slapen. Ze kiezen zelf aan welke activiteiten ze deelnemen of niet. We respecteren hun autonomie en hun privacy. Het geeft me veel voldoening als ik studenten die ingesteldheid kan bijbrengen.”
Mieke Notebaert
Volg de verhalen op onze Facebookpagina.
