“Elke dag om 14 uur zit mijn mama Clara Victoor klaar om in de cafetaria te gaan kaarten of haar tijd gezellig onder de mensen door te brengen. Ze is niet graag alleen. Ze is van Elverdinge en ze kent hier gelukkig veel generatiegenoten van het dorp. 94 jaar is mijn mama ondertussen en ze woont al bijna 7 jaar in Home Vrijzicht. Sinds de dood van mijn vader in 2000 woonde ze alleen in een huis dat haar te groot geworden was. Op aanraden van haar arts heeft ze zelf beslist om naar het woonzorgcentrum te verhuizen.
Oud worden is afscheid nemen. Mijn mama komt uit een gezin met zes kinderen, bij mijn vader waren ze met elf kinderen. Ze zijn ondertussen allemaal overleden. Het moet erg eenzaam voelen als je naasten een voor een wegvallen. Zelf hadden mijn ouders vier kinderen: drie jongens en ik. Mijn broer Bertin stierf toen hij amper 42 dagen oud was. Mijn jongste broer Donald is in januari 2021 overleden.
Maar mijn broer Oswald – die zelf sinds kort in een assistentiewoning van Home Vrijzicht woont – en ikzelf komen enkele keren per week op bezoek bij ons mama. We vertellen dan over vroeger, halen samen herinneringen op. Sommige herinneringen vervagen, maar dat is niet zo erg. Ook de drie kleinkinderen en de zes achterkleinkinderen gaan in het weekend vaak op bezoek.
Home Vrijzicht houdt goed rekening met de familieleden. Toen mijn broer Donald onverwacht stierf, waren er strenge coronamaatregelen van kracht. Toch mochten we bij mama op bezoek om te praten en troost te zoeken bij elkaar. De regels werden even opzijgezet, wat ik erg op prijs heb gesteld. Zowel mijn mama als ikzelf voelden ons hier warm omringd. Mama heeft veel verdriet gehad. Even overwoog de dokter om haar in het ziekenhuis te laten opnemen, maar gelukkig hoefde dat uiteindelijk niet. Het is beter als ze hier kan blijven. Ze voelt zich hier goed tussen de mensen.
Voor mama hier woonde, wist ik weinig of niets van het leven in een woonzorgcentrum. Toen Home Vrijzicht met de Dialoogcirkel startte, heb ik meteen deelgenomen. In de Dialoogcirkel krijgen familieleden uitleg en achtergrond bij het reilen en zeilen van het woonzorgcentrum.
We kunnen vragen stellen, opmerkingen maken, suggesties doen… We behandelen elke keer een thema. We zijn ook eens op bezoek geweest bij een gespecialiseerde zorginterieurzaak in Poperinge. Dat was heel interessant. Je begrijpt veel beter de keuzes waar een woonzorgcentrum voor staat.
Door corona staat de Dialoogcirkel op een laag pitje. Toch voel ik me nog altijd betrokken als familielid. De medewerkers zijn vriendelijk en ik kan altijd met mijn vragen terecht. Stuur ik een mailtje, dan heb ik de volgende dag al antwoord. Die nabijheid en het familiale karakter vind ik belangrijk. Een tante van mij woonde in een woonzorgcentrum in Frankrijk. Telkens ik daar op bezoek ging, ervoer ik een onpersoonlijke, afstandelijke sfeer. Neen, geef mij maar de warmte van Home Vrijzicht.”
Mona Defever, dochter van Clara Victoor
Volg de verhalen op onze Facebookpagina.
