“Volgend jaar in juni word ik honderd jaar. Ik voel me nog altijd goed. Al begint mijn geheugen me wel parten te spelen. Maar ik ben nog mobiel, ik lees de krant en ik hou van het leven.
Ik heb vroeg geleerd dat er twee belangrijke dingen in het leven zijn: je gezondheid en je geluk. Daar moet je voor gaan. Leef gezond en leef gelukkig.
Hoe je gelukkig wordt? Door te kiezen voor de dingen die je gelukkig maken. Ik ben geboren op een hoeve van 30 hectare. Sommige boeren willen altijd meer. Nog meer land, nog meer werk, nog meer geld. Ik niet. Ik heb mijn geluk boven alles gesteld. Als ik moe was, dan sliep ik. Ging er iets mijn krachten te boven, dan deed ik het niet. Zelfs als jonge landbouwer was er een tijd om te werken en een tijd om te rusten. Wie zich kapot werkt, houdt dat niet vol. Vroeg of laat ontploft het.
Mijn vrouw is al enige tijd overleden. Ik heb lang thuis gewoond. Maar in februari 2022 ben ik naar Home Vrijzicht verhuisd. Ik wou wel naar het woonzorgcentrum, maar alleen naar Home Vrizjicht. Ik heb vooraf met enkele bewoners gepraat. Ook mijn dochter Roos zei dat het hier goed was. En het is zelfs nog beter dan ik verwacht had. Ik heb geen zorgen meer, ik word goed verzorgd en ik heb een mooie, aangename kamer. Ja, ik ben hier gelukkig.
Mijn dochter Roos waarschuwt me dikwijls dat ik moet oppassen dat ik niet val. Toen ik hier een tijdje woonde, belde ze mij eens op. Ik zei ‘Roos, ik ben gevallen.’ ‘Oh neen, papa. Zeg dat het niet waar is!’ ‘Toch wel. Met mijn gat in de boter.’ Ik had haar goed liggen!
Ik heb een zee van tijd en toch heb ik al mijn hele leven tijd te kort. Ik heb altijd graag gelezen, maar dat wordt nu te vermoeiend. Oud worden is mooi, oud zijn is minder fijn. Je geraakt stilletjes aan alles kwijt: je gezondheid, je concentratie, je geheugen, de mensen om je heen… Maar ik leef graag hoor. Nog altijd.
Ik heb het ervan genomen toen het er was. Ik heb me nooit laten opjagen. Ik heb volop van het leven genoten. Mijn twee oudste broers woonden in Frankrijk. Elk jaar ging ik er een week op vakantie. Ik heb ook jaren amateurtoneel gespeeld. Al van toen ik op college zat. Ik kan goed de sfeer erin brengen, zit nooit verlegen om een grap. Dat houdt me jong.
Ook in Home Vrijzicht blijf ik actief. Ik heb nog altijd het gevoel erbij te horen. Ik heb weinig sombere dagen. Ik koester het geluk en mijn gezondheid. Al mijn hele leven lang. Ik blijf dat doen.”
Roger Allein
Volg de verhalen op onze Facebookpagina.
